Alle pups zijn besproken.

De nieuwste berichten staan bovenaan, onder 2020-2021.

2020-2021
Nadat we besloten hadden dat we met Ziva een nestje wilden gaan fokken, kon de zoektocht naar een geschikte reu beginnen. Je zal begrijpen dat dat zorgvuldig moet gebeuren, want naast een mooi uiterlijk, zijn de gezondheid en afstamming het allerbelangrijkst!

3 oktober 2021
Wat een bijzonder leuke week hebben we achter de rug. Er kwamen verschillende mensen op visite en die hebben heel leuke dingen meegebracht! Knuffels en speeltjes voor ons en mooie bloemen voor Arno en Karin. Dan ruiken ze onze poepjes niet zo 😉
Op dinsdag kwam er een mevrouw op visite, maar die ging niet met ons knuffelen. Ze had van alles bij zich en Karin mocht ons om beurten vasthouden. Die mevrouw deed eerst onze bekjes open en stopte er een wattenstaafje in. Dat bleek voor ons DNA-onderzoek te zijn. Het was daarna niet klaar, want we kregen ook nog een soort van prik waarmee een chip in ons lijfje werd geschoten. De jongens piepten even , Faya gaf één klein piepje. Nu zijn we dus gechipt. Die mevrouw (van de Raad van Beheer) vulde ook onze kleuren in en de jongens kregen de kleur gestroomd en Faya kreeg de kleur rood. De pups gingen even uitrusten van alle belevenissen en speelden daarna weer vrolijk verder.
We eten nu hele brokjes en daar moesten we eerst even aan wennen. Nu vinden we ze oké en ook leuk om mee te spelen. Puppy Blauw vindt het ook leuk om een bakje om te wippen. Of dat bakje nu vol of leeg is, dat maakt hem niet uit. De pups laten sowieso meer ondeugendheden zien. Het papier van het puppytoilet kapot scheuren, met de vetbedden gaan slepen en proberen de onderkant stuk te maken en meer met elkaar stoeien.
Puppy Groen en Puppy Blauw wegen inmiddels al meer dan twee kilo! Faya weegt zo’n 1700 gram.
Mama Ziva is afgelopen week weer meer met de pups gaan spelen. Dat doet ze zo leuk en lief! Maar als Ziva bij een hoefje kan en een pup wil er dichtbij komen, dan laat Ziva wel even horen dat ze daar niet van gediend is.
Ook de pups kunnen al lekker op elkaar brommen. De speelgeluidjes zijn zo leuk om te horen.
Op zaterdag kwam er twee keer puppyvisite. De toekomstige baasjes van een reutje kwamen en lieten weten dat hun pupje Benji zal gaan heten. ’s Middags kwam een zus van Ziva met haar baasje en zus op visite. Whoops vond die kleine pupsels in het begin maar raar, maar knuffelen met Karin vond ze prima! Het was een drukke, maar gezellige dag! De pups hebben heerlijk geslapen daarna en werden zondag pas om kwart voor acht wakker!
Op zondag zou ‘oma’ Gerda komen, helemaal uit Appingedam! De baasjes van Boaz appten of het bezoek doorging en wensen ons een gezellige dag. Toen ‘oma’ Gerda net binnen was, zag Karin iemand op de inrit lopen en toen … zag ze dat het Erik en Paloma mét Boaz waren. Dat was een leuke verrassing zeg!
De pups zijn geweldig verwend door ‘oma’ Gerda! Ziva, Boaz en Yara vonden het erg leuk elkaar weer te zien. Mooi om te zien is dat. ‘Oma’ Gerda, Erik, Paloma en Karin hebben een héél gezellige dag gehad! Arno moest helaas ergens anders zijn, dat vond hij erg jammer! ‘Oma’ Gerda houdt erg van fotograferen en had dan ook haar fotocamera meegebracht en zeer mooie foto’s van de pups gemaakt. Twee foto’s plaats ik hier alvast; de andere foto’s moet ik nog uitzoeken, maar ben daar door omstandigheden nog niet aan toegekomen.

• 

• 

26 september 2021
We hadden afgelopen week niet zo veel op het programma staan, maar het belangrijkste wel en dat is groeien! Wat kunnen we dat toch goed. Puppy Groen woog vanmorgen al 1714 gram, Puppy Blauw 1745 en Faya 1536 gram.
We eten nu geplette brokjes, want de blender is helaas stuk gegaan … Karin was bezig een voorraadje gemalen brokjes aan te leggen toen er ineens een knal en een vonk te horen en te zien waren en er kwam best wat rook uit het apparaat. Later leek de blender het weer te doen, maar helaas toch niet. Nu zijn Arno en Karin niet voor één gat te vangen en bedacht Arno dat hij met de achterkant van een hamer de brokjes wel kon pletten. Zo gezegd, zo gedaan. En nu krijgen wij geplette brokjes. Daarbij worden de stukjes steeds wat groter, zodat we volgende week waarschijnlijk wel al hele brokjes kunnen eten.
We worden steeds actiever, maar kunnen ook goed onze rust nemen. Dat is nodig om te groeien en dat willen we graag. We mogen af en toe ook even een paar stapjes buiten de ren zetten en proberen nu elke keer als het deurtje open gaat te ontsnappen. En dat is ons alledrie al een keer gelukt.
Het deurtje gaat verschillende keren per dag open om mama Ziva bij ons te laten. Ze wil wel graag bij ons zijn en ons nog een paar keer per dag voeden, maar omdat we haar met onze tandjes wel wat pijn doen, wil ze ook wel graag buiten het rennetje zijn.
Waar Karin met verbazing naar heeft gekeken, is dat we de weg naar het puppytoilet zo goed weten! Met name Puppy Groen en Faya zie je bewust vanuit de werpkist naar het puppytoilet lopen om daar te plassen. Maar ook Puppy Blauw weet de weg te vinden. Nog niet altijd, maar het begin is er. Ook de poepjes worden op of in de buurt van het puppytoilet gelegd. Dat is erg fijn voor ons en zo mooi om te zien hoe snel ze dat opgepikt hebben.
We hebben volop schik met de speeltjes en met elkaar. Soms hoor je een verschrikte piep en dan stopt het spel. Het is ook mooi om te zien hoe de pups op hun eigen manier kennismaken met nieuwe speeltjes of dingen in de ren. Puppy Blauw onderzocht deze week meestal als eerste de nieuwe dingen. Alleen of samen met Puppy Groen. Faya hield zich bij de hoefjes wat in, maar de nieuwe speeltjes werden enthousiast benaderd.
De pups hebben bij elkaar de oren en staart ontdekt en daar kan je lekker in bijten. Zo ook in de lange haren en staart van mama Ziva.
Mama Ziva vindt het prima als Yara bij de pups komt kijken of snuffelen op de bank, maar toen Faya los in de kamer liep en Yara van de bank wilde springen, liep Ziva snel naar Yara toe. Zo van: jij gaat nu niet naar mijn puppy toe. We zeggen dat ook steeds tegen Ziva: het zijn jouw mooie puppy’s! En wij mogen daar nu volop van genieten!!

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

19 september 2021
Wat hebben we veel beleefd afgelopen week! Er komt steeds meer visite en dat vinden wij hartstikke leuk! Alle toekomstige baasjes zijn ondertussen langs geweest en één van de reutjes zal Benji gaan heten.
We hebben kennisgemaakt met kleine en grote kinderen, we zijn door kleine en grote mensen geknuffeld en bewonderd. We hebben ook kennisgemaakt met vlees, geitenmelk, water en gemalen brokjes in geitenmelk. Aan het één zijn we eerder gewend dan aan het ander, maar we groeien nog steeds heel goed. Want mama Ziva komt ons nog steeds haar lekkere melk brengen; ook al komen onze tandjes door.
Faya weegt ondertussen op de 1300 gram, de reutjes (ruim) op de 1400 gram!
Afgelopen zaterdag zijn we weer ontwormd. De reutjes vonden het niet zo geweldig, maar Faya at de pasta zonder problemen op.
Onze leefruimte is deze week vergroot; we kunnen nu de hele ren in. Faya en Puppy Groen kunnen dat, sinds vanmorgen, ook als het luikje dicht is. Puppy Blauw lag nog te slapen, maar als hij wakker is, kan hij het snelst lopen … Dat maakte het extra moeilijk om van hem een portretfoto te maken. De familiefoto hebben we vandaag maar laten zitten, want daar hadden we al een mooie van: één met papa Boaz erbij!
Dat was wel de grootste belevenis deze week. Papa Boaz kwam met zijn mensenfamilie op bezoek! Wat was dat leuk en gezellig!! We zijn enorm verwend en door alle aandacht van het bezoek super leuk.
Komende week hebben we het wat rustiger, maar volgende week zal er toch wel weer vanalles te vertellen zijn.
Het kost Karin steeds meer tijd om de foto’s uit te kiezen, vandaar dat dit verslag er zo laat op staat. De foto’s van de eerste keer vlees eten konden helaas niet gedownload worden. Maar ze hebben er alle drie ontzettend van genoten!

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

12 september 2021
Het was een enerverende week. Karin moest nog wat werken en ook voor Arno zat de vakantie erop. Gelukkig kwam Joost, de broer van Karin, oppassen.
Ziva had deze week een minder fijne dag, want ze moest wat spugen. Waarschijnlijk iets verkeerds langs de weg gegeten. Die dag waren de pups niet aangekomen. De gewichten gaan nog steeds omhoog, maar (gelukkig) niet meer zoveel als in de eerste twee weken. Het is uiteraard ook de bedoeling dat ze op hun pootjes kunnen staan en lopen. Dit zien we de laatste twee/drie dagen dan ook gebeuren. Nog wankelend en heel voorzichtig, maar de eerste stapjes zijn door alle drie de pups gezet! Wat is dat mooi om te zien!!
De oogjes waren vorige week al open, de oortjes volgen nu ook. Als Karin iets tegen de pups zegt, reageren ze. Of door te bewegen of door naar Karin te kijken. Weer een mijlpaal deze week!
De pups gaan nu ook elkaar en mama meer ontdekken. Ze spelen met en happen naar elkaar én naar mama! Ook tante Yara moest eraan geloven toen ons meisje even mee op de bank mocht. Naast het zachte en lichte kussentje, ligt er nu ook een mooi klein speeltje bij de pups. Dat was een heel leuk kadootje van nicht Marieke! De pups lijken het nu ook steeds meer op te gaan zoeken.
Ziva staat nog steeds volop klaar voor de pups, maar niet meer 24/7. Ze lijkt de verschillende piepjes te herkennen en op het ene piepje reageert ze meteen en op het andere niet. Dan luistert ze even of ze werpt even een blik in de werpkist en bepaalt dan of ze nodig is of weer terug op haar kussen/bank/plekje kan.
De pups poepen en plassen al vanaf dag één, maar daar zagen we tot nu toe niets van, want Ziva ruimde alles op. Nu zien we af en toe een poepje liggen en Karin heeft ons meisje al in de plashouding een plasje zien doen. Dat zal komende week wel meer worden.
Ik schrijf hierboven nog over ‘ons meisje’, maar na lang nadenken, kan ik jullie laten weten dat we eruit zijn en ons meisje gaat Faya heten!

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

4 september 2021
Vandaag zijn de pups twee weken oud en wat doen ze het goed! Mama Ziva kan zelf kiezen of ze bij de pups is of op haar eigen plekje gaat liggen. De laatste dagen merken we dat Ziva ’s nachts meer bij de pups is dan overdag. Dat is ook aan het gewicht van de pups te merken, want ’s ochtends zijn ze meer aangekomen dan ’s avonds bij het weegmoment. Maar het kan ook komen doordat de oogjes open gegaan zijn. Wat geeft dat een ander beeld, zeg! Vooral de blik van Puppy Blauw doet je smelten.
Puppy Groen lijkt het actiefst op dit moment en het meisje het ongeduldigst. Dat was ik vorige week vergeten te melden, maar als zij vindt dat de melk niet snel genoeg komt, dan laat ze dat wel even horen!
Het meisje probeert de laatste dagen al op haar (voor)pootjes te gaan staan. Ze maakt daarbij soms ook gebruik van haar broers om beter houvast te hebben.
We werden afgelopen week weer verrast door de familie Brugman van papa Boaz. Er werd een pakket bezorgd en daar kwamen drie puppypakketten van Renske Natuurlijke Diervoeding uit! Erg leuk dat ze dat geregeld hebben.
Gisteren zijn de nageltjes voor de eerste keer geknipt. Dat viel niet zo mee. Puppy Groen deed wat tante Yara ook kan doen, hij trok zijn pootje onder zich. Puppy Blauw probeerde zich om te draaien. Als je zo met de pups en hun pootjes bezig bent, merk je dat er al best wat kracht in zit.
Vandaag kregen de pups voor de eerste keer een ontwormingspasta. Een andere soort dan we bij het nestje van Rosa hebben gebruikt en ook een andere toedieningswijze. De pups mochten één voor één bij Karin op schoot en Karin had de hoeveelheid pasta die ze mochten hebben op haar vinger liggen. Het teefje had er weinig belangstelling voor, maar ja, ze moest het toch binnen krijgen. Puppy Groen toonde belangstelling en begon er vrolijk aan, maar zijn snuitje betrok en hij vond het toch niet zo lekker als hij in eerste instantie dacht. Puppy Blauw was als laatste aan de beurt en ook hij vond het niet zo lekker, maar smikkelde het wel het beste op.
Zoals op de eerste foto’s te zien was, maakten we gebruik van zogenoemde doodligstangen. Deze hebben we van de week weggenomen, omdat de pups groter worden en als ze dan met zijn tweeën op elkaar liggen, kunnen ze vast komen te liggen en dat is niet zo prettig.
We hebben niet alleen de doodligstangen verwijderd, maar omdat de pups zo goed groeien, hebben de jongens al een ander (groter) bandje gekregen. Staat ze erg stoer!
Tot volgende week!

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

28 augustus 2021
Precies een week geleden zijn de pups van Ziva geboren. Op vrijdag 20 augustus was haar temperatuur gezakt en daarmee werd de aanstaande bevalling aangekondigd. Ziva wilde die dag niet eten en ook zaterdag had ze daar geen zin in. Tijdens elk uitlaatrondje zorgde Ziva ervoor dat ze een poepje kon doen, zodat haar darmen leeg waren als de bevalling begon. En die begon zaterdagmiddag rond vier uur. Toen zag Karin de eerste weeën en rond half zes hielp Karin Ziva met de bevalling van haar eerste pupje. Een mooi donker gestroomd reutje met een behoorlijk gewicht: 242 gram. Net zoals papa Boaz werd hij puppy Groen. Ziva ontpopte zich als een echte moeder. Ze wist precies wat ze moest doen. Wat was dat mooi om te zien! Puppy Groen wist ook meteen wat hij moest doen, want nadat Ziva hem droog gelikt had, kroop hij meteen naar Ziva om te gaan drinken. Ziva kreeg na een tijdje weer persweeën en rond tien voor acht kwam een tweede, forse, nog iets donkere gestroomde reu op de wereld. Hij woog maar liefst 258 gram! Hij kreeg een blauw bandje om en ook hij ging bij mama Ziva drinken. Korte tijd later perste Ziva een derde pup eruit, maar daar had ze niet meteen belangstelling voor. Karin pakte de pup op en deze voelde heel slap aan. Samen met Arno werd alles op alles gezet, maar helaas zat en kwam er geen leven in dit prachtige teefje. We hebben haar de naam Rozi gegeven en op maandag 23 augustus laten cremeren. Terwijl wij nog van dit verlies zaten bij te komen, kreeg Ziva weer persweeën en zette ze weer een heel mooi rood (gestroomd) teefje op de wereld. Dit mooie meisje werd meteen weer gepoetst en zocht daarna snel de weg naar de lekkere melk van Ziva. Zij woog bij de geboorte 208 gram en omdat zij het enige meisje in het nestje is, krijgt ze geen bandje om. Nadat we even hadden zitten genieten van deze wonderlijke natuur, gingen we opruimen en wilde Karin daarna Ziva uitlaten. Die dacht daar anders over, want zij wilde niet bij haar schitterende pupjes weg.
Karin is deze nacht bij Ziva en haar pups gebleven en zag dat ze lekker bij Ziva dronken en sliepen. Ziva was moe, maar bleek ook een zeer zorgzame moeder te zijn en zorgde vol overgave voor haar pups. Dit is zij de hele week blijven doen en de pups hebben dan ook vandaag alle drie hun geboortegewicht verdubbeld! In de eerste dagen verbleef Ziva bijna continue in de werpkist, nu gaat ze ook wel eens buiten de werpkist liggen. Maar … als één van de pupjes een geluidje maakt, is ze snel weer bij hen en zorgt ze ervoor dat ze kunnen drinken of gepoetst worden.
In de eerste dagen was het snel naar buiten, een plasje en/of poepje doen en weer naar binnen. Nu neemt Ziva iets meer de tijd om buiten ook wat rond te kunnen snuffelen.
De warmtelamp hebben we na een dag of wat uitgezet, want dat was voor Ziva veel te warm. We hebben een warmtematje in de kist gelegd en een warmte’kussen’. De pups gaan daar regelmatig lekker tegen aan liggen, maar zoeken ook regelmatig een plekje langs te kant of in een hoekje op. De jongens liggen het vaakst samen, maar het meisje zoekt ook regelmatig één van de jongens op om lekker tegenaan of op te gaan liggen. Ook vinden ze het alle drie fijn om lekker tegen mama Ziva aan te liggen. Dat vinden wij zo mooi om te zien hoe snel de pups zich al door heel de werpkist verplaatsen!
Deze week heeft Karin de geboorteaangifte bij de Raad van Beheer gedaan en de stamboomnamen zijn goedgekeurd. De jongens heten naar papa Boaz en het meisje naar mama Ziva en oma Rosa. We stellen bij deze graag aan jullie voor:

• 

• 

• 

De pups drinken af en toe met zijn drieën, maar vaak met twee en één tegelijk. Zo duren de drinksessies voor Ziva wel wat langer, maar ze gaat er de laatste dagen rustig bij liggen. In allerlei posities, want de pups moeten er goed bij kunnen. Op maandag werden wij aangenaam verrast, want er werd een mooie bos bloemen bezorgd. Deze kwam van Erik, Paloma, Daphne en Mylène, de baasjes van Boaz, met een dikke knuffel van Boaz erbij. Zo lief van hen!
Tot zover de eerste week. Tot volgende week!

• 

• 

• 

• 

• 

• 

24 augustus 2021

PAPA BOAZ HEEFT GROOT NIEUWS!!

ZATERDAG 21 AUGUSTUS ZIJN ZIVA EN BOAZ
PAPA EN MAMA GEWORDEN VAN
DRIE PRACHTIGE PUPS!!!

Hieronder alvast een fotoverslag van de eerste paar dagen, een schriftelijk verslag volgt later deze week.

19 augustus 2021
Er is niet zoveel nieuws te vertellen in de wekelijkse update. Ziva haar buik groeit nog steeds. Ze is nog steeds actief en alert op de omgeving. We zijn begonnen met het opnemen van haar temperatuur. Als haar lichaamstemperatuur daalt, is dat een indicatie voor het begin van de bevalling. Maar zo ver is het nog niet.
We hebben naast de werpkist nu ook een rennetje om de werpkist staan en Ziva krijgt haar brokjes nu in de werpkist. Daarnaast slaapt ze nu ook in het rennetje / de werpkist. Daar moet ze nog wel wat aan wennen. Had ze vorige week al wat gegraven in de werpkist, deze week heeft ze daar nog een schepje bovenop gedaan (zie foto).
Ziva komt nog steeds graag dicht bij één van ons of Yara liggen ook al is het plekje nog zo klein, maar soms vindt ze het lastig om op één plekje rust te vinden. We denken dat de pups dan wat beweeglijk zijn. Als Ziva naast je ligt, kan je de pups soms voelen bewegen. Dat is wel speciaal om dat te voelen.
Wie weet kunnen we volgende week de pups wel echt voelen …

• 

• 

• 

12 augustus 2021
Afgelopen dagen zijn we begonnen met het installeren van de werpkist. We waren op zondag begonnen, maar helaas werd ik weggeroepen en zijn we maandag verder gegaan. Alles onder toeziend oog van Ziva en haar snuffelneus. Want die heeft Ziva! Wordt er iets bezorgd of brengt één van ons iets mee, alles wordt eerst door Ziva afgesnuffeld en goed gekeurd. Ook nu. Eerst de werpkist aan de buitenkant besnuffeld en toen het vetbed erin lag, werd elk hoekje grondig geïnspecteerd. Yara kwam ook even kijken, maar ging niet verder dan als op de foto te zien is. Bijzonder, toch?!
Het vetbed werd door Ziva ook al even ‘opgeschud’. maar we hopen dat de bevalling nog even op zich laat wachten. De pupjes moeten echt nog even verder groeien in haar buikje. Al is dat wel al aan het groeien (foto 2).
Op de laatste foto weer een aparte houding waarin Ziva vandaag lag. Niet de meest florisante positie, maar Karin wilde hem toch even delen hier.
Ziva gaf de laatste paar dagen, meestal in de ochtend, aan dat ze het ochtendrondje niet helemaal rond wilde lopen. Dan gooide ze echt de rem erop en draaiden we om, dan liep ze weer vrolijk mee. Bij de andere rondjes had ze daar geen last van, dan wilde ze soms juist verder dan Karin wilde…
Spelen met Yara gebeurt nog wel, maar niet meer zo veel als anders. De straat wordt nog wel in de gaten gehouden voor het raam, maar nu meestal liggend i.p.v. zittend. Ziva komt ook nog graag bij één van ons op de bank liggen, maar het op de bank springen gaat niet meer zo vlot als voorheen. De laatste loodjes komen eraan.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

4 augustus 2021
We zijn nu twee weken verder na de echo en Ziva voelt dat er vanalles in haar buikje bezig is. Soms denkt Karin dat ze een pupje voelt bewegen, maar of dat echt zo is??
De buik van Ziva groeit echt en als je haar optilt, voel je dat ze (veel) meer weegt dan anders. Verder gaat alles eigenlijk nog zijn gangetje. Ziva krijgt wat meer brokjes en eet deze met veel smaak op! Ze speelt ook nog met Yara, al wordt dat wel iets minder. Ook zit ze minder vaak bij het raam naar buiten te kijken. Ze ligt nu wat meer … in de mand, ergens in de kamer of op de bank, vaak bij Karin of Arno in de buurt. Maar zodra je beweegt, staat Ziva op en denkt ze mee te mogen. Want dat doet ze ook nog graag en dan alle grassprietjes besnuffelen om te ruiken wie er allemaal voorbij gekomen zijn. We zien Ziva nu veel vaker dan voorheen in de kikkerhouding liggen en eigenlijk nooit op haar rug. Dat is wel jammer, want dan kunnen we niet zo goed een foto van haar groeiende buik maken.
Afgelopen nacht had Ziva haar bench een beetje verbouwd (zie foto). Ze schudt wel vaker haar kussen op, maar zoals nu heeft ze nog nooit gedaan.
Ziva (en wij) hebben afgelopen weekend genoten van het bezoek van Whoops (zusje van Ziva) en Maria. Er werd leuk even samen gespeeld en de aanstaande pups hebben ook al een kadootje gekregen. De eerste belangstellenden hebben al gebeld en/of komen nog voor de bevalling ‘even’ kennismaken. Dat vinden wij heel fijn!

• 

• 

• 

• 

• 

21 juli 2021
De dag van de drachtecho! We hadden om 09.30 uur de afspraak staan bij Dierenkliniek
Den Heuvel in Best en zodra de dierenarts het apparaatje op de buik van Ziva zette, zag hij een pupje. Ziva is zwanger!!

Juni / juli 2021
Toen onze keuze op Boaz (Vecchia Amore Santo Stefano) viel, zochten we contact met zijn eigenaars: Paloma en Erik Brugman. Zij vonden het zeer leuk dat Boaz gevraagd werd, maar ook zij gingen niet over één nacht ijs en deden wat onderzoek en navraag bij de fokker van Boaz en andere bevriende fokkers. Daar kwam bij dat Boaz nog jong is en het zijn eerste dekking zou worden. Voor Ziva ook, dus dat maakte het wel een beetje extra spannend.
Gelukkig mochten we met Boaz en Ziva bij Marijke de Vries en Yvo Veenis komen, zodat er twee ervaren mensen bij waren om het dekproces te begeleiden.
De loopsheid van Ziva liet even op zich wachten, maar op dinsdag 8 juni zag Karin een klein rood stipje op het kussen van Ziva. De dag erna was er meer te zien en ging Karin een afspraak maken voor de eerste progesteronbepaling. Die vond plaats op woensdag 16 juni (0.4). De tweede op zaterdag 19 juni (1.6) en de derde op dinsdag 22 juni (12!). Ziva mocht die dag gedekt worden. Karin zocht met iedereen contact en die avond waren we allemaal present.
We probeerden eerst of het binnen wilde lukken, maar daar waren Boaz en Ziva het niet mee eens. Die wilden liever naar die mooie bostuin buiten. Karin zal het beeld van die twee kontjes die naast elkaar op onderzoek uitgingen niet vergeten. Dat was zo’n mooi gezicht. Nadat ze even samen gespeeld hadden, vond de dekking plaats. Twee dagen later mochten ze nog een keer en daarna kon het wachten beginnen…
Leuk om te vermelden: Toen Karin en Ziva naar huis reden, nam Karin een verkeerde afslag
en kwamen ze heel toevallig (of moest het zo zijn??) door een straat waar ooievaars op de lantaarnpalen zaten.
Een teken voor Karin dat de dekkingen gelukt waren.
De volgende dag al vond Karin dat de oogjes van Ziva wat ‘anders’ stonden en werd Ziva nog aanhankelijker dan ze al was. Ook kreeg ze nog meer belangstelling voor eten dan ze al had. Zelfs de derde week bleef ze gewoon eten, maar op maandag 19 juli at ze ’s ochtends met minder belangstelling … Dinsdagochtend wilde ze niet zelf eten en heeft Karin er een spelletje van gemaakt… Woensdagochtend hetzelfde verhaal en toen mocht ze zelfs op de bank eten.