Als u met de muis over de foto’s gaat, of aanklikt, kunt u nog wat meer lezen.

23 augustus 2023
Wat gaat de tijd toch snel! De pups van Rosa zijn vandaag zes jaar geworden. We hebben van bijna alle baasjes weer een update gekregen en één of meerdere foto’s. Dat vinden wij alijd heel fijn! Whoops genoot op haar verjaardag nog van een fijne vakantiedag in de Ardennen en Joy is heel goed in speuren. Zelfs zo goed dat de instructeurs de opdrachten speciaal voor haar moeilijker moeten maken. Fay rent graag achter een balletje aan en Skye is voor alles wel te porren. Ziva vindt snuffelen op het Zintuigenplein heel leuk en speelt graag met haar dochter Faya.
Ook dit jaar weer een ‘verjaardagskaart’ gemaakt en we feliciteren iedereen van harte!

23 augustus 2022
Helaas is het van een reunie nog niet gekomen, maar wie weet in de toekomst. Gelukkig hebben we Whoops en Skye nog in het echt gezien afgelopen jaar en hebben we weer een nieuwe ‘verjaardagsfoto’ mogen krijgen.
Bram, Ziva, Fay, Joy, Skye en Whoops: van harte gefeliciteerd met jullie vijfde verjaardag!!!!!

23 augustus 2021
Het is nog net 23 augustus als ik dit plaats. De laatste paar dagen verliepen wat anders dan normaal, maar daarover een volgende keer wat meer. Maar mede daardoor was ik erg laat met het maken van de verjaardagscollages.
Maar hier zijn ze dan. Bram, Ziva, Fay, Joy, Skye en Whoops zijn vandaag vier jaar geworden! Via de app zijn jullie allemaal al gefeliciteerd, maar dan nu ook hier nog: van harte gefeliciteerd allemaal!!!!!!
Wie weet zien we elkaar op de vijfde verjaardag wel echt?!

23 augusus 2020

Drie jaar geleden alweer dat de pups van Rosa geboren zijn en ook dit jaar weer leuke, mooie foto’s gekregen van de eigenaren van Bram, Fay, Ziva, Joy, Skye en Whoops.
We vinden dit jaar dat Skye precies op Rosa lijkt, maar zien in alle kinderen iets van Rosa terug. Fijn om te zien en te horen dat het met hen allemaal goed gaat!

 

23 augustus 2019

Voor ons een beetje een dubbele tweede verjaardag van de pups van Rosa … nu Rosa er niet meer is. Maar die pups, die nu natuurlijk geen pups meer zijn, zorgen er wel voor dat Rosa ‘levend’ blijft. We kregen een tijdje geleden een foto van Joy en dat was precies Rosa! Hier thuis zien we in onze Ziva heel veel van Rosa in haar gedrag terug. Maar ook bij Skye, Fay, Whoops en Bram zien we dingen van Rosa (en Timo) terug. Gelukkig maar!

Bram, Våra Rascals Timos Son
In twee jaar tijd mooi uitgegroeid tot een stoere jongen waar ik nog steeds heel verliefd op ben. Bram is overal voor in en heeft een fijn speelkameraadje gevonden in zijn ‘neef’. Het zijn echt twee grote vrienden samen.

Ziva, Våra Rascals Evig Kärlek
Onze spring in ’t veld. Ziva is nieuwsgierig, loopt graag voorop bij het uitlaten en gaat binnen graag mee kijken wat wij gaan doen. Ziva mag regelmatig mee naar een workshop en in november 2018 was ze samen met zus Whoops op de KCM van de Nederlandse Cairn Terrier Club. Daar zijn ze door Eric Seegers  heel mooi samen op de foto gezet.

Fay, Våra Rascals Starka Kvinna
Fay doet het prima, ziet er mooi lief uit en heeft in het afgelopen jaar kennis met de zee gemaakt. Heel voorzichtig heeft ze een paar stapjes in het water gezet. Maar ze gaat er fijn mee op uit en baasjes en Fay genieten lekker van en met elkaar.

Joy, Våra Rascals Sötnos
Joy is een mooi eigenwijs dametje, die graag buiten de poort gaat kijken, tot ongenoegen van haar baasjes … maar gelukkig heeft ze ook haar lieve kant en dartelt ze ook vrolijk in de tuin rond. Misschien is ze nu ze geplukt is, wat wilde haren kwijt. Op de foto waar Joy, tijdens de eerste warme periode in Nederland, heerlijk van een voor haar gemaakt ijsje ligt te snoepen, lijkt ze ontzettend veel op Rosa!

Skye, Våra Rascals Kämpa of Fighter
Ook Skye blijft een vrolijke spring in het veld. Die gelukkig nog af en toe langs komt om geplukt te worden. Zo mooi om te zien dan hoe ze met Ziva en Yara speelt. Spelen doet ze ook nog steeds heel graag met haar grote vriend Niels!

Whoops, Våra Rascals Kramgod
Een echte dondersteen die Whoops. Maar ook zij heeft een heleboel van die lieve genen van Rosa gekregen. Wat deed ze het goed voor de eerste keer op show met haar vrouwtje! En wat was ik  super trots op hen!! Whoops onderneemt veel met haar vrouwtje en gaat regelmatig gezellig naar de opvang waar ze naast haar grote vriendin ook andere vriendjes maakt.

23 augustus 2018
Precies een jaar geleden zaten we te genieten van de zes pups die Rosa ter wereld had gebracht. Er kwam van alles op ons af en wat waren ze klein!!! Zeker als we nu de foto’s van die eerste dagen en weken terug kijken, is het bijna niet te geloven dat ze alle zes nu al zo groot zijn. Maar toch is er een heel jaar voorbij…

We hadden één reutje en elke keer als ik  “hee, grote jongen”, zei, wist hij dat ik het tegen hem had en keek hij mij aan. Ik was stiekempjes een beetje verliefd op hem en toen ik vandaag de foto van Bram kreeg met zijn verjaardagskaart … kwam die verliefdheid weer helemaal terug! Als ik hem binnenkort zie, zal ik niet alleen “hee, grote jongen” zeggen, maar zeker ook “hee, mooie jongen”! Want wat ziet hij er mooi uit! Bram is een actieve jongen die van water (en surfen) houdt en ook wandelt hij graag.
Onze Ziva (oftewel onze Ziefke) zien we natuurlijk elke dag en ook tegen haar zeggen we regelmatig “dag mooi meisje”. We genieten elke dag volop van haar en hoe ze samen met Rosa en Yara omgaat. Vooral met Yara wordt vaak (en soms wat ruw) gespeeld en dan moet Rosa even als mama optreden. Ook heel mooi om te zien, is hoe ze samen op de bank kunnen liggen, of op de grond, of in de mand (met die fijne, grote knuffel die we van Maria hebben gekregen). Ziva ligt of loopt ook graag over de rugleuning van de bank, maar van de bank op de grond springen, heeft ze tot nu toe nog niet gedaan…

De baasjes van Fay hebben laten weten dat ze Fay een lieve hond vinden die goed kan luisteren. Ook ik heb dat mogen ervaren toen Fay hier was om geplukt te worden. Nu is het al weer even geleden dat ik haar heb gezien en dan is het fijn om weer wat foto’s te krijgen en te lezen dat het zo goed gaat. Niet dat we daar bang voor waren, want al had Fay wel een eigen willetje, ze was ook goed te sturen. Rosa heeft zoveel lieve genen dat ze er genoeg aan haar pups mee heeft kunnen geven.

Van Joy hebben we een tijdje geleden een mooi ‘rapport’ gezien. Samen met haar vrouwtje heeft ze hard gewerkt op de hondenschool. In het rapport stond dat Joy een baldadig meisje is, die alles kan, maar dat wel graag zelf wil bepalen. Dat klinkt wel een beetje als een echt Cairnmeisje, dacht ik zo. Joy vindt het geweldig om buiten te zijn. Soms helpt ze een beetje mee om de tuin te verbouwen, maar op zijn tijd kan ze ook lekker van de zon genieten. Joy was de donkerste in het nest en is dat nog, maar er zijn hier en daar ook wat rode haren van papa Timo te zien.

De vijfde pup die geboren werd, was de energieke Skye. Ik heb de eerste dag al gezegd, “dat wat ze binnen krijgt, verbruikt ze meteen weer”! Gelukkig blijft er ondertussen wel wat meer op de botten zitten en is Skye uitgegroeid tot een heel mooi, super blij en sociaal meisje. Qua kleur is Skye tot nu toe het meest veranderd. Van donker pupje naar een licht gestroomd dametje. Want dat kan ze af en toe wel zijn: een dametje. Gelukkig weten haar baasjes en grote vriend Niels wel hoe ze daar mee om moeten gaan. Waar ik ook heel blij mee ben, is dat Skye dichtbij is gebleven en ik haar nog regelmatig zie.

Tot slot onze benjamin Whoops, die als zesde pup nog als verrassing kwam. Een wijze pup die samen met haar baasje flink oefent om gehoorzaam te zijn. Dit ging echt super goed,maar de laatste tijd laat Whoops zien ook Cairnstreken in zich te hebben en neemt ze weleens de kuierlatten. En dat is niet fijn voor haar baasje! Maar die zet voor 200% in om van Whoops weer die goed luisterende Cairn te maken, die ze eerst was. Gelukkig blijft haar baasje haar toch lief vinden en ondernemen ze samen van alles. Ook Whoops heb ik tussendoor regelmatig gezien en volgende week komt ze hier gezellig op (verjaardags)visite. 

Wij feliciteren alle pups van harte met hun eerste verjaardag en hopen nog lang van hun foto’s en belevenissen te mogen genieten!

23 februari 2018
Afgelopen woensdag was het 26 weken geleden dat de pups van Rosa en Timo geboren waren. Vandaag zijn zij 6 maanden oud … Het is zo leuk om regelmatig van de baasjes foto’s of verhaaltjes te krijgen over het wel en wee van de opgroeiende pups. Inmiddels mogen we ze Jonge Honden noemen, want de pubertijd lijkt bij de meeste al begonnen te zijn. De eigen willetjes ontwikkelen zich goed, terwijl de luister-oren niet bij iedereen even goed ontwikkeld zijn … Maar iedereen geniet nog met volle teugen van zijn of haar pup!! Op volgorde van geboorte volgt hieronder een update.

Bram, Våra Rascals Timos Son

Onze enige jongen was in het nest al de grootste en is flink gegroeid in de afgelopen maanden. Ik zie in Bram veel van Rosa terug. Hij heeft al een verre reis achter de rug, want zijn baasjes wonen afwisselend in Nederland en in het buitenland. Bram kan zich zowel  buiten als binnen prima vermaken.

Ziva, Våra Rascals Evig Kärlek

Onze Ziefke, zoals ze ook wel genoemd wordt, kan heerlijk spelen met mama Rosa en tante Yara. Draait lekker mee bij ons in huis en dan werken de oren (meestal) goed. Buiten en op les is ze zo enthousiast dat ze vergeet te luisteren. Maar voor een snoepje wil ze wel even haar best doen. Van samen luieren op de bank houdt Ziva ook!

Fay, Våra Rascals Starka Kvinna

Fay maakt het prima in Limburg. Het zindelijk worden kostte even wat moeite, maar ook dat is goed gekomen. Fay luistert goed en wandelt lekker met haar baasjes mee. Doet het op de les goed, kan lekker bij je komen liggen en is een heerlijk hondje, zeggen haar baasjes! En ik ook, na haar trimbeurt.

Joy, Våra Rascals Sötnos

Joy heeft bij haar baasjes heerlijk de ruimte. Zowel binnen als buiten kan zij lekker haar gang gaan. Ook Joy gaat met haar baasje op les. Dat gaat best goed, maar Joy heeft niet altijd zin om op commando oefeningen te doen. En dan valt het niet altijd mee om op dat lieve kopje / hondje te mopperen. Want Joy kan je wel inpakken hoor!

Skye, Våra Rascals Kämpa of Fighter

Skye heeft het heerlijk naar haar zin bij haar grote baasjes en kleine vriend! Ook Skye is voor de basisbeginselen gehoorzaamheid op les geweest, maar het knopje ‘luister-oren-aan’ werkt nog niet altijd. Er wordt enorm van Skye genoten en ze vinden het erg leuk als Skye het kleine baasje mee naar school mag brengen of halen.

Whoops, Våra Rascals Kramgod

Whoops en haar baasje genieten enorm van elkaar. Gaan graag samen op pad en het baasje steekt veel tijd en aandacht aan de opvoeding. Whoops kan al heel goed los mee, want ze reageert heel goed op het hondenfluitje (en de beloning die dan volgt). Whoops knuffelt graag en na een mooie wandeling is het goed toeven op de bank.

februari 2018 …
Poeh, wat gaat de tijd snel en als pups lekker bij hun nieuwe baasjes wonen, is de noodzaak van het updaten van deze pagina niet meer zo nodig … De woensdagen zijn ook nog steeds druk, want Karin geeft dan weer puppy-les en volgt met Ziva de Jonge Hondenles. Dat kost veel energie, want het lijkt wel of ze haar goede ‘luister-oren’ thuis laat. Ziva denkt dat ze met alles wat beweegt mee moet doen, maar we blijven vol goede moed door trainen.
Ondertussen heb ik, op Bram na, alle pups weer in het echt gezien, geknuffeld en geplukt. Van Bram hebben we een mooi filmpje gekregen en ook van alle andere hebben we foto’s en  filmpjes gekregen. En appjes waarin we kunnen lezen hoe fijn alle pups en baasjes het hebben samen. Maar … de puberteit gaat er aan komen, want op 23 februari zijn de pups een half jaar oud en zal ik hier weer een update met foto’s plaatsen.

25 oktober:  Er is deze week heel wat gebeurd, maar ik heb helaas niet alle foto’s tot mijn beschikking, dus kan ik het verslag nog niet op de website zetten. Waarschijnlijk donderdagavond laat of vrijdagmorgen. Is het toch nog vrijdagavond geworden 🙁
Afgelopen week was de week van het uitvliegen van de pups. Vorige week woensdag heeft u al over het vertrek van Skye kunnen lezen. De volgende ochtend lag het reutje na het poetsen nog lekker te slapen in de bench terwijl de vier zusjes de ren onveilig maakten. Het ging er echt nog even wild aan toe! Aan het einde van de ochtend werd Joy door haar nieuwe baasjes opgehaald en we hebben al gehoord en gezien dat Joy het samen met haar nieuwe baasjes prima naar haar zin heeft! Zo waren er donderdag nog maar vier pups in huis en net zoals woensdag zijn we er ’s middags lekker op uit gegaan. Dit keer over de dijk naar Ravenstein en via het Stadspark(je) weer terug naar huis. Deze keer hadden we veel aandacht en aanspraak onderweg. Van jong tot oud liet blijken hoe leuk ze het vonden ons zo te zien lopen en de pups vonden alle aandacht geweldig! Vrijdag was het een grijze dag en dat paste precies bij onze stemming. Want op deze dag zijn zowel Fay als Whoops met hun nieuwe baasjes mee naar huis gegaan. En ook van hen hebben we ondertussen gehoord en gezien dat zij het goed maken! Maar wat werd het toen leeg in huis … Alleen     het reutje en puppy Zilvergrijs waren nog in die grote ren. Zij vonden het wel prima en speelden er volop op los. Ook Rosa vond de nieuwe situatie wel prima en begon meer (en langer) met de pups en met Yara te spelen. Ze leverde bij het afscheid schone pups af, want die werden nog gauw even gepoetst voor ze gingen. Ook het reutje en puppy Zilvergrijs werden na het ‘toetje’ nog iedere avond even gepoetst. Nu er nog maar twee pups waren, zijn we begonnen met het naar buiten gaan om te plassen (en poepen). Dit werd gedaan, maar ook in de ren vonden we af en toe nog een ‘kadootje’. We hadden al contact met de eventuele nieuwe baasjes voor het reutje en op dinsdag kregen we te horen dat hij Bram zou gaan heten. Dus dinsdag (bijna) geen “hé, grote jongen” meer gezegd, maar Bram en dat pikte hij vrij snel op. We zijn nog met zijn drieën naar de brievenbus gelopen, kwamen onderweg een grote bladerberg tegen en daar moest Bram even nadenken of hij er wel langs wilde lopen. Puppy Zilvergrijs niet, die liep er meteen op af. En toen kwam de laatste avond met twee pups in huis. Heftig hoor! Bij alles denk je, ooo, dat is nu voor de laatste keer. De laatste keer samen melk bij mama Rosa drinken, de laatste keer samen slapen, de laatste keer samen buiten plassen, de laatste keer samen brokjes eten, de laatste keer knuffelen … o, nee, dat kan misschien later nog wel een keer! Bram werd op woensdag 25 oktober opgehaald en ook van hem hebben we al gehoord dat hij het goed maakte in zijn nieuwe huis! Rosa leek ook aan te voelen dat dit het laatste afscheid was, want ze liep naar het raam voor toen Bram met zijn nieuwe baasje in de auto stapte. De andere keren liep ze naar de ren. En toen … toen was alleen puppy Zilvergrijs er nog. Van haar hoeven we gelukkig geen afscheid te nemen, want zij is onze Ziva!!!

De Portret-, afscheid- en thuisfoto’s

Joy, Våra Rascals Sötnos

Fay, Våra Rascals Starka Kvinna

Whoops, Våra Rascals Kramgod

Bram, Våra Rascals Timos Son (van Bram hebben we nog geen thuisfoto’s)

Skye, Våra Rascals Kämpa of Fighter

Ziva, Våra Rascals Evig Kärlek (van Ziva volgen volgende week meer foto’s)

18 oktober: Het is alweer acht weken geleden dat we in de nacht van 22 op 23 augustus verblijd werden met de geboorte van drie puppy’s en in de vroege ochtend kwamen er nog drie. Nu is het zover dat de pups één voor één ons nest gaan verlaten …
Maar voor ik daar over schrijf eerst een terugblik op de afgelopen week. Er is bijna elke dag puppybezoek  geweest en dat vonden we allemaal heel erg fijn! Er zijn kadootjes uitgedeeld, er is gespeeld en geknuffeld, er zijn mooie foto’s gemaakt door collegafokkers en er zijn gezellige gesprekken gevoerd. De pups zijn met mij in de bench op de bolderkar een rondje door het dorp wezen maken. Onderweg stopten er auto’s, kwamen we langs de school waar de juf met de kinderen naar het hek kwam en waar een bouwvakker van de ladder geroepen werd, omdat hij even moest komen kijken en Pedicure Henny werd ook geroepen. Iedereen was enthousiast en gaf de pups volop aandacht. In het weekend was het lekker weer en hebben alle pups aan het riempje met mij en mama Rosa een stukje gewandeld. We hebben allemaal een auto, een fietser, een wandelaar, koeien, andere honden gezien of gehoord, kinderen zien spelen, over asfalt, klinkers, gras, zand en grind gewandeld. Soms was het even ‘hé, een verandering’ of ‘hé wat hoor ik nu?’, maar alle pups liepen mee alsof ze het al jaren deden. Puppy Bruin (Joy) ging zelfs aan het einde van de straat mooi naast Rosa zitten. Zo parmantig! Puppy Blauw (Whoops) heeft de meeste indrukken opgedaan, want zij zag (en hoorde) ook nog een quad en een paardenspan langs zich heen gaan. Puppy Groen (het reutje) wil in de laatste week dat ze allemaal samen zijn, toch nog even laten merken dat hij denkt wat sterker te zijn dan de dames. Maar ja, daar geven ze zich niet (zomaar) aan over. Puppy Zilvergrijs (Ziva) zit graag achter het mandje en ‘valt’ dan degene die in het mandje is, aan. Daar kan ze zich geruime tijd mee vermaken. Puppy Geel (Fay) kan er zooo lief uit zien als ze slaapt (of op de foto gezet wordt), maar als ze wakker is!!! Dan moeten broer en zussen het ontgelden. Puppy Paars (Skye) vindt het heel leuk om met haar brokjes te spelen en kan heerlijk op haar rug liggen slapen. Maar als ik met het fototoestel in de buurt kom, gaat ze net verliggen of staat ze op. Zo jammer! Maar tussen de foto’s zit van elke pup toch wel weer een mooie, leuke of schattige foto bij.
Ik heb vandaag alleen van Skye een portretfoto gemaakt, omdat zij ons als eerste verlaten heeft. Gelukkig hebben we al foto’s en filmpjes mogen ontvangen vanuit haar nieuwe thuis. Het was / is even wennen, maar ze zal haar naam (Kämpa of Fighter) eer aan doen. Heel veel plezier en geluk gewenst voor Skye en haar nieuwe baasjes!

Skye, Våra Rascals Kämpa of Fighter, acht weken oud:

11 (o, nee 13/14) oktober: Vond ik de eerste week een heftige week, deze week was er ook één! Vandaar deze late up-date … Op 4 en 5 oktober zijn de pups weer ontwormd en net als de vorige keren vonden ze dit niet erg en hebben ze er geen last van gehad. Op vrijdag 6 oktober kwam de chipper van de Raad van Beheer om alle pups van een chip te voorzien en om bij hen DNA af te nemen. Puppy Groen liet zich even horen bij het zetten van de chip en Puppy Paars hield haar lippen op elkaar bij het afnemen van het wangslijm. Nadat alle handelingen gedaan waren en de papieren en procedure doorgenomen waren, waren de pups al weer aan het spelen. Op zaterdag hadden we een drukke dag wat visite betrof, maar wel hele leuke waarbij de pups volop geknuffeld werden en weer nieuwe ervaringen op gedaan hebben. Zondag 8 oktober kwam er wel heel bijzondere visite! Diana en John, de fokkers van Rosa (en Yara), of anders gezegd de oma en opa van de pups, kwamen met hun bijna acht weken oude pups en moederhond Whoops helemaal uit Geersdijk om kennis te  maken met onze pups. Whoops, Rosa en Yara konden het goed met elkaar vinden en vonden het prima dat de zes Rough Wroughts-pups samen met de zes Våra Rascals-pups in één grote speelren met elkaar speelden, aten en sliepen. Ook alle baasjes hadden samen een heel gezellige (en leerzame) middag. De pups zijn verwend met een mooie speelmat, wat lekkers en voor iedere pup een knuffeldoek om mee naar hun nieuwe thuis te nemen. Wij zijn met een heerlijke taart verwend en lovende woorden over de pups. Na het bezoek hebben de pups lekker even bijgetankt, zodat ze ’s avonds weer fijn met elkaar konden spelen. Op maandag stond er weer wat bijzonders op het programma: met de auto naar de dierenarts voor een check-up en de eerste enting. Met alle pups in één grote bench achter in de auto en Rosa en Yara voor in de bench was het een hele onderneming om op tijd bij de dierenarts te zijn, maar het is gelukt. En het krijgen van de prikjes was voor de meeste pups niets bijzonders. Op de terugweg waren de pups eerder stil dan op de heenweg. Rosa en Yara zijn getiterd en waren nog voldoende goed beschermd. Ook op dinsdag kwam er weer volop visite. ’s Morgens, ’s middags en ’s avonds was het knuffel, speel-, eet- en slaaptijd. Maar … na 23.00 uur mochten de pups niet meer eten, omdat ze voor de levershunttest op woensdag nuchter moesten zijn. Wat denk je, aten ze hun laatste maaltijd bijna niet op! Helaas moest ik de brokjes om 23.00 uur weg pakken en mochten ze ’s morgens niet bij Rosa drinken. Dat leverde een hoop gepiep op! ‘Tante’ Maria was zo lief om met ons mee te gaan en daar hadden we veel hulp van. Ook nu werd er op de heenweg even wat gepiept, maar al gauw werden ze rustig en waren we vlot in Utrecht. Diana en John waren zo aardig om ook naar Utrecht te komen om ons bij te staan en dat vonden wij zeer prettig. De pups werden veel bekeken en zelf hadden ze ook veel te bekijken. Vooral Puppy Geel hield alles en iedereen in de gaten. Erg leuk om te zien. De pups vonden de bloedafname niet zo leuk, maar dokter Harry handelde vlot zodat we snel terug naar de wachtruimte konden om op de uitslag te wachten. We hoefden niet zo lang te wachten en gelukkig was alles goed!!!!!! Na nog wat gekletst te hebben, konden we opgelucht naar huis. De pups hebben de hele terugreis geslapen en thuis moesten ze zich even op elkaar uitkuren. Ik heb de aanstaande baasjes gebeld met de goede uitslag van de levershunttest en nu weten we welke pup bij welk baasje gaat horen en hoe ze gaan heten. Dat staat bij de portretfoto’s te lezen die afgelopen donderdag door mede Cairnfokster Hélène v.d. Donk van DutchLove CairnTerriers zijn gemaakt. Heel hartelijk dank hiervoor, Hélène!!!

Portretfoto’s gemaakt door Hélène v.d. Donk op donderdag 12 oktober 2017

4 oktober 2017: Ook al gaan steeds meer pups hun behoefte op de kranten/puppypad doen, we krijgen het er toch steeds drukker mee om alles schoon en opgeruimd te houden. Dit ook omdat de pups het soms erg bont maken!

Er gaat wel eens een waterbakje om of de pups denken dat als ze de krant gelezen hebben ze die moeten versnipperen… Zelfs de werpkist wordt een enkele keer verbouwd. Maar wat kunnen we ook genieten van deze boefjes! Zo mooi om te zien hoe ze samen (of alleen) kunnen spelen. Nieuwe speeltjes worden onbevreesd benaderd, soms als eerste door die en dan weer door een ander als eerste. Bij één van de puppybezoeken mochten de pups zelf hun kadootje openmaken en de gever keek verbaasd toe hoe ze er met zijn drieën op af stapten en aan de slag gingen. Er kwam een super leuk speeltje (en wat lekkers) te voorschijn.
De pups eten inmiddels de brokjes niet meer gemalen en beginnen ieder in een eigen bakje. Puppy Groen is heer en meester: heeft als eerste door dat ik er met de brokjes aan kom en heeft ze als eerste op. Gaat dan natuurlijk even kijken of er bij zijn zusjes nog wat te halen valt en dat wordt in goede harmonie geregeld. Puppy Geel, Groen, Paars en Blauw zijn al mee geweest voor een autoritje. Puppy Zilvergrijs heeft er de laatste week plezier in om in de pootjes van de andere te bijten en dat levert dan wel eens een piep op. Puppy Bruin houdt alles en iedereen in de gaten en vergeet dan af en toe te eten. Zij mag dan lekker even op schoot eten. Dat is voor Rosa en Yara een beetje vervelend, maar zij krijgen dan ook een brokje tussendoor. Naast de nieuwe speeltjes hebben de pups deze week ook kennis gemaakt met een tunneltje. Behalve dat het leuk is om er door heen te lopen, is het ook heel leuk om aan de balletjes te trekken! De tunnel stond zelfs rechtop in de werpkist … De pups zijn ook met zijn allen naar buiten geweest, maar door de koude wind is dat helaas nog niet zo vaak geweest. De pups hebben graag dat het warm is, maar zoeken ook regelmatig een eigen slaapplekje op (zie foto’s). De visite die deze week geweest is, hebben gelukkig nu ook de pups echt in beweging gezien en zijn lekker door hen geknuffeld!!! De baasjes van papa Timo zijn deze week ook op bezoek geweest en de pups vonden dat je lekker op de benen van Liesbeth kon slapen, maar helaas hebben we daar geen foto van. De baasjes van Timo waren, net als ons, trots op de mooie pupjes van Timo en Rosa.

De portretfoto’s deze week weer op de stoel gemaakt.

27 september 2017: Nog net op woensdag de up-date van de boefjes. Want dat zijn het deze week wel geworden. Schreef ik vorige week dat ik tandjes gezien had, deze week gaan ze ze steeds meer gebruiken … In handen, broek, schoenen, kranten, papiertjes, speeltjes en (helaas) de tepels van Rosa.
Rosa laat de pups nog wel bij haar drinken, maar ze geeft ook vaker aan dat ze het niet meer prettig vindt.  Gelukkig hadden we een hulpmoeder in huis. Yara heeft bij haar schijnzwangerschap ook wat melkproductie gehad en ze vond het wel een goed idee om Rosa bij te staan. De pups hadden er ook geen probleem mee en wij stonden het oogluikend toe. De visite die er toen was, vond het wel heel bijzonder om mee te maken.
De andere visite die in de afgelopen week geweest zijn, hebben afwisselend slapende,  spelende en etende pups gezien. De pups krijgen nu gemalen brokjes en ook al een enkele keer een heel brokje. Ze moesten er even aan wennen, maar als ik nu de schaal er neer zet, komen ze er snel op af. Ook ontdekten ze dat mama Rosa in haar bakje dezelfde brokjes heeft en dan lopen ze soms de tepels voorbij. We hebben afgelopen week de ren vergroot en daar zijn ze al snel aan ge (ver) wend. Als de pups nu even in de werpkist of krat moeten, laten ze horen het daar niet mee eens te zijn. Nieuwe speeltjes / attributen worden snel bekeken en in gebruik genomen. Ook oren en staarten zijn leuk om mee te spelen, zelfs met die van mama Rosa kan gespeeld worden, hè puppy Zilvergrijs?! Puppy Groen heeft elke keer als eerste in de gaten dat ik in de buurt van de ren ben en komt dan samen met puppy Paars als eerste naar mij toe. Puppy Blauw had als eerste door dat de puppypads bedoeld zijn om op te plassen. Zij loopt er echt al bewust naar toe! Puppy Geel kan heel mooi met haar pootje een andere pup (of mama) uitdagen om mee te gaan spelen. Puppy Bruin kan heel mooi samen spelen, maar zich ook zelf met een speeltje bezig houden. Vooral de knisperspeeltjes zijn favoriet!

En natuurlijk de portretfoto’s
(de pups wilden niet meer blijven zitten, dus moest ik ze vasthouden)

20 september 2017: Het is al weer vier weken geleden dat de pups voor het eerst het daglicht ‘zagen’. Het echte zien (en horen) kwam natuurlijk pas later, maar nu merken we dat ze ons echt zien en horen. Zo leuk om te zien dat ze op geluidjes en je stem reageren! In de afgelopen week zagen we dat de stapjes die de pups zetten steeds vaster en sneller werden. Nu lopen ze vlot van de ene naar de andere kant in de ren en kist en stappen ze op en over speeltjes en andere obstakels. De pups hebben deze week voor het eerst twee keer per dag tartaar gekregen. We moesten even zoeken naar een handige manier om het te geven, want sommige pups waren zo beweeglijk dat ik bang was dat ze zouden vallen. Maar nu weten ze wat er komt en hebben we de slag te pakken. Puppy Groen laat even zien hoe we dat doen. De neusjes werken goed en ze vinden snel het balletje op mijn hand. Als alles op is, wordt mijn hand zo goed gepoetst dat ik deze eigenlijk niet meer hoef te wassen… Sinds een paar dagen krijgen ook de pups geitenmelk. Mama Rosa krijgt dat al vanaf het begin, maar nu ze de geur herkennen, proberen ze bij mama uit het bakje te eten. Maar … dat vindt Rosa geen goed plan. Puppy Paars had hier als eerste door dat de melk klaar stond en sloeg haar slag! Naast het spelen met de elkaar, met de speeltjes en met mama, vinden ze mijn handen ook interessant. Ik heb dan ook al tandjes gevoeld en gezien! Puppy Grijs poetst af en toe de oren van mama Rosa, Puppy Blauw geeft mama Rosa soms een high five en Puppy Geel vindt het heerlijk om tegen mama Rosa aan te kruipen. Puppy Bruin knabbelt graag aan de oren van het bruine speeltje. Het knippen van de nageltjes begint al een beetje gewoon te worden, want deze keer bleven alle pups gewoon rustig liggen. Ik was vorige week vergeten te vermelden dat de stamboomnamen door de Raad van Beheer zijn goed gekeurd (met dank aan Josephine van Gils voor haar hulp bij de Zweedse schrijfwijze en betekenis). De namen staan nu bij de portretfoto’s.

De portretjes …

14 september 2017: Een dagje later dan anders, maar hier is nu de up-date.
De pups zijn nu drie weken ‘oud’. Ze groeien en ontwikkelen zich tot ondernemende pups. Alle oogjes kijken onderzoekend rond en van de pootjes wordt steeds vaker gebruik gemaakt. Dat is ook wel handig, want sinds maandag mogen de pups de werpkist uit, het rennetje in! De één was daar wat vlotter in dan de ander, maar, heb ik gisteravond geleerd, dat is goed. Laat iedere pup maar op zijn eigen tempo de nieuwe situaties onderzoeken en uitproberen.
We hebben in de afgelopen week kunnen zien dat de pups ook al gaan zitten en een paar heb ik ook al in de plashouding een plasje zien doen. Dat vond ik erg aandoenlijk. Ook om te zien dat ze elkaar ontdekken en een beetje met elkaar beginnen te spelen/klieren.
De pups (en wij) hebben sinds afgelopen weekend ook puppybezoek mogen ontvangen. Rosa onderging dat gelaten en vond het prima dat de pups bewonderd en geknuffeld werden. Maar … samen met Yara werd er wel goed op de pups gelet!
Op zondag heb ik voor de tweede keer de nageltjes van de pups geknipt. Dankzij de tip van Diana (fokster van Rosa) ging dit best goed. Alleen was puppy Groen het er niet zo mee eens en hij liet dat flink horen. Ook puppy Zilvergrijs laat zich regelmatig even horen met name als ze niet snel genoeg bij mama Rosa kan komen. Puppy Paars was, samen met puppy Groen, over het schotje van de werpkist geklauterd! Gelukkig lagen er twee dikke vetbedden, zodat ze zachtjes terecht kwamen. Puppy Blauw zit regelmatig op haar billetjes de boel te bekijken en Puppy Geel zorgt meestal dat ze de beste plek heeft om te eten of lekker te liggen. Puppy Bruin stond nog wat wankel op haar pootjes, maar gisteren liet ze zien de slag te pakken te hebben en was ze in een sneltreinvaart van de ene naar de andere kant van het rennetje gelopen!
Vrijdag was ik even naar de tandarts geweest en bij thuiskomst lagen de pups lekker bij elkaar te slapen. Dat gaf een goed gevoel, maar toen ik gisteravond na de lezing thuiskwam en tegen ze begon te praten, kwamen ze allemaal overeind met hun hoofdjes naar mij toe. En dat gaf een nog beter gevoel!!!

En (met wat meer moeite dan vorige week) de portretfoto’s

6 september 2017: Week 2

Deze week is iets rustiger verlopen, of misschien beter gezegd, heb ik iets rustiger beleefd. Maar … het blijft toch nog wel spannend allemaal, met als spannendste momenten de weegmomenten. Ook al zie ik de pups drinken en let ik er op dat iedereen aan de beurt komt bij de beste tepels, toch wil je heel graag dat alle pups hun geboortegewicht rond de tiende dag verdubbeld hebben. En dat hebben ze ! Met als topper puppy Blauw, want zij had op dag 9 al haar geboortegewicht verdubbeld!
De pups kruipen volop rond en gebruiken het zachte speeltje als kussen, klimtoestel en dekentje. Ook vinden sommige pups dat het een mooie verstopplek is. Puppy Groen ligt het liefst in een hoekje en puppy Zilvergrijs legt het liefst haar hoofdje ergens op. Puppy Paars zien we regelmatig op haar rug liggen en puppy Bruin krult zich graag op. Puppy Geel ligt het liefst languit en Puppy Blauw wringt zich het liefst ergens tussen. Ieder op zijn eigen manier. De werpkist wordt elke dag schoongemaakt en dan moeten de pups even uit de werpkist. Dan leg ik het warmtekruikje in de krat en na het wegen de pups erbij. Handdoek erover zodat de warmte bij hen blijft, snel, maar wel goed, poetsen en de pups weer terug in de kist of op de warmtemat. De lamp vonden we en ook Rosa niet zo prettig werken, dus ligt er nu een warmtemat onder de witte doek. Zo kunnen de pups (en Rosa) zelf kiezen of ze de warmte opzoeken of niet.
Ik heb deze week al enkele pups hun pootjes zien strekken en een enkeling lukt het al om een paar stapjes te zetten. En … bij bijna allemaal zijn de oogjes al open. Bij sommige is het op de portretfoto te zien. Erg leuk!!! Vandaag zijn de pups voor de eerste keer ontwormd en ze vonden het allemaal erg lekker! Morgen krijgen ze weer een beetje.

En de portretfoto’s (die deze week wel beter gelukt zijn, al zeg ik het zelf).

30 augustus 2017: De eerste week …

WAUW! Wat een week, die eerste week. Zowel Rosa als wij moesten even wennen aan dat kleine grut. Maar wat is het genieten om Rosa moeder te zien worden en om die kleine wezentjes al hun eigen ik-je te zien hebben. Leg je puppy Paars bij de volste tepel … nee, hoor, ik kies er zelf wel een! Puppy Paars is de beweeglijkste van het stel, maar puppy Groen (het reutje) is al aan het oefenen voor de marathon, o, nee voor de eerste Cairnwandeling natuurlijk! Hij kruipt regelmatig een rondje door de werpkist. Puppy Zilvergrijs gelooft het allemaal wel en wil graag bedient worden. Puppy Geel regelt haar zaakjes zelf, puppy Bruin neemt het er goed van en groeit volop en Puppy Blauw wringt zich regelmatig tussen haar broer of zussen in en duwt met haar hoofd degene die in de weg ligt opzij. Ben benieuwd of dat zo blijft!
Langs de werpkist zittend is het heerlijk om naar de pups te kijken en Rosa kijkt af en toe lekker mee. Soms in alle rust en soms in alle bedrijvigheid; pups op zoek naar de fijnste tepel of plekje om te liggen en Rosa hard aan het werk om iedereen schoon te houden. Puppy Blauw was vandaag erg nieuwsgierig naar het eten dat mama Rosa krijgt en puppy Zilvergrijs heeft regelmatig een onderonsje met mama. Maar ook puppy Groen en Bruin vinden het fijn om dicht bij mama te liggen. Rosa verzorgt de puppy’s goed, komt bij ieder piepje kijken en/of handelen, maar heeft af en toe toch ook even wat tijd voor zichzelf nodig. Dan schudt ze haar kussen in de mand op of het kleedje wordt goed gelegd om vervolgens toch ernaast op het zeil te gaan liggen. Het is dan ook erg warm geweest de laatste paar dagen! Ook de pups zochten regelmatig een plekje voor zichzelf op waarbij puppy Groen het liefst met zijn hoofd op de thermometer of op een andere puppy ligt!

Zoals ik bij andere fokkers zie, wilde ook ik iedere week een portretfoto maken. Ik heb het vandaag met 200% inzet geprobeerd, maar helaas is het niet naar mijn tevredenheid gelukt. Toch wil ik de best gelukte foto hier met jullie delen en morgen een nieuwe poging!

23 augustus 2017: De pups zijn geboren!!!!!!

Omdat de echo op woensdag was, ben ik de stukjes op woensdag gaan schrijven. Leuk, dacht Rosa, dan ga ik ook maar op woensdag bevallen.  In de nacht van 22 op 23 augustus begonnen de weeën maar het eerste pupje was net iets te groot om door Rosa naar buiten geperst te kunnen worden. Daarom werd pup groen (een reutje van 219 gram) om 01.10 uur bij Dierenkliniek Schaijk door Dierenarts Birgit Derix op de wereld geholpen. Birgit had geen dienst, maar stond toch voor ons klaar! Daar zijn we haar heel dankbaar voor!! Daarna zijn we snel naar huis gestuurd om daar de andere pups geboren te laten worden. Om 02.45 uur kwam de tweede pup, een teefje van 181 gram, ter wereld. Hierna had Rosa even pauze nodig en pas rond 06.00 uur kwamen er bijna gelijktijdig twee pups. Helaas was het eerste pupje niet meer in leven, maar het tweede wel: een teefje van 179 gram. Daarna kwam er om 08.10 uur een teefje van 183 gram en om 08.45 uur een teefje van 191 gram. Dat was het dan, dachten wij. We ruimden wat op en keken naar het kleine grut en naar Rosa. Maar … om 09.48 uur kwam er nog een verrassing: teefje nummer 5 met 155 gram de kleinste van het stel. Zij staat hiernaast met Rosa alleen op de foto en ze heeft geen bandje om, omdat Karin haar te klein vond om een bandje om te doen.
Volgende week het verslag van de eerste dagen en week. Maar ik kan nu (zaterdag 26-08) al wel vast vertellen dat Rosa de pups goed verzorgd en dat ze allemaal al gegroeid zijn!

16 augustus 2017
Rosa haar brokjes gemengd met puppybrokjes, zodat de groei van de pupjes bevorderd wordt. Rosa heeft daar meestal wel zin in. Ze is wat actiever in haar doen en heeft nog graag het heft in handen om te bepalen welke route we nemen. Rosa weegt nu bijna 10 kilo en is dus twee kilo aangekomen. Volgens een ongeschreven wet zouden dat vier pupjes zijn, maar … zoals de fokker van Rosa zei, kunnen de pups ook wat minder wegen en kunnen het er ook meer zijn. Op de echo zijn er vijf of zes gezien en over een dag of tien zullen we het weten. Bij de fokker zijn afgelopen maandag zes pups geboren en bij hun op de site wordt ook de zwangerschap van Rosa vermeld. Daarmee waren we zeer vereerd!

9 augustus 2017

Rosa loopt nog steeds graag met Yara en Karin mee, maar af en toe gooit ze de rem erop en wil zij aangeven in welke richting we gaan. We hebben deze week ook al een gezellig bezoek gehad van een eventuele pupkoper.  Rosa (en ook Yara) vonden het erg leuk, dat bezoek. Rosa is nog even op de trimtafel gekamd en een beetje geplukt. We zijn begonnen met het klaarzetten van de werpkist. In de mand wordt het kussen flink (met de tanden) opgeschud!

2 augustus 2017
In de afgelopen week is Rosa weer gewoon gaan eten. Hiervoor had ze last van ‘de drie weken dip’, zoals ik van haar fokster hoorde. Ondertussen begint haar buikje te groeien, houdt ze haar omgeving goed in de gaten en met name Karin, kan ze ook nog steeds ‘gek’ doen en is ze lekker knuffelig.

26 juli 2017
Eindelijk was het dan zover, de dag waarop we naar Best gingen om een echo te laten maken. In de afgelopen maand heeft Karin regelmatig gedacht te kunnen merken dat Rosa drachtig was, maar echt zeker wist ze het natuurlijk nog niet.
Toen we aan de beurt waren, mocht Rosa op tafel. Karin dacht dat ze nog even nagekeken zou worden, maar dat was niet zo! Degene die de echo maakte, pakte de ‘zoeker’ en spoot wat gel op haar buik. Rosa mocht blijven staan en toen de ‘zoeker’ op haar buik kwam, zei de echomaakster meteen “o, ja, ik zie er zo al 3, 4, 5!”. Karin was er nog even beduusd van, maar Rosa was echt dragend!!! Misschien was er nog een 6e te zien, maar dat was niet helemaal duidelijk en ook niet zo belangrijk, want er groeien puppies in Rosa’s buik. Helaas lukte het Karin niet een foto hier te plaatsen.

Juni 2017
We moesten wat langer op de loopsheid wachten, omdat Karin zich vergist had!!! Maar eindelijk was Rosa dan echt loops en gingen we op maandag 19 juni voor de eerste keer naar dierenkliniek “Den Heuvel” in Best om progesteron te laten prikken. De waarde was nog laag, maar bij de derde keer prikken op vrijdag 23 juni was het dan zover. Rosa mocht met Karin mee naar Timo en Liesbeth in Pijnacker. Het was vandaag vooral even kennismaken, maar bij de tweede ontmoeting wisten ze wat de bedoeling was…
En toen begon het wachten voor het zover was dat we een echo konden laten maken.